والدین عزیز معمولاً کودکانی که علامتهای ADHD دارند در حوزه های مختلف از خود نشانه هایی بروز می دهند که نشانه ها به صورت زیر می باشند (تأکید میکنم تشخیص آنها تنها توسط متخصص صورت می پذیرد).
حوزه
علائم نشان داده شده و مشکلات خاص کودکان(*۱)
رفتاری
تحریک پذیری- دامنه ی توجه به شدت کم- حواس پرتی- کنترل ضعیف تکانه- ویرانگری- اخلالگری
اجتماعی
ارتباط کم و محدو با همسالان- عدم انجام فرمانها- پرخاشگری- دروغ گویی- گاهاً دزدی- صحبت های بی ادبانه- ریسک پذیری یا خطر کردن بالا- کنترل هیجان بی نهایت پایین- عدم مهارت حل مسأله
شناختی
بهره ی هوشی از نرمال سنی گاهاً کمتر گزارش می شود- فقدان وجدان- پیش بینی پیامد رفتار در آینده ی ضعیف- بی دقتی- بی توجهی- صحبت کردن با خود (زبان درونی)
تحصیلی
عدم موفقیت تحصیلی- ناتوانی های خاص یادگیری
هیجانی
اعتماد به نفس پایین- برانگیختگی- کنترل هیجان ضعیف- به راحتی ناکام می شوند- خلق و خوی متغیر- افسردگی
فیزیکی
ضعف در هماهنگی حرکتی- چرخه خواب کوتاه- اختلال در رشد استخوان- شب ادراری- بدشکلی های جزیی بدن- ورم متناوب گوش- کاهش واکنش دستگاه CNS- تحمل زیاد درد- افزایش متناوب حساسیت
با توجه به اینکه شناخت علایم در حوزه های بالا فقط کار یک متخصص می باشد، لذا یک سری علایم شایع این کودکان در مقاطع پیش از دبستان ممکن است مربی یا سایر کودکان را مورد اذیت قرار دهند که در زیر به صورت تیتروار و ساده عنوان می شوند؛
خصوصیات کودکان ADHD در دوره پیش از دبستان
خوابشان کم و بی نظم است.
بی نهایت بدخلق و بد قلق هستند.
نسبت به فرمان مربی و والدین بی توجه هستند.
در مقایسه با بقیه در رشد تکلم و زبان تأخیر دارند.
معمولاً مربی ها از آنها شکایت می کنند چون از لحاظ حرکتی بی قرار هستند و ابداً برای زمانی مشخص نمی توانند روی صندلی خود بنشینند.
کارهای بی نهایت خطرناکی می کنند.
انجام کارهایی مثل بستن بند کفش و کارهای دست ورزی برای آنها خطرناک است.
کارهایشان را نصفه رها می کنند.
کارهایشان منظم نیست.
دقت و تمرکز در آنها مشکل دارد.
راحیل امینی
دنیای اندیشه
(*۱) برگرفته از کتاب درمان اختلال بیش فعالی و عدم تمرکز